مرغ بی پر....

چه خوشست حال مرغی که قفس ندیده باشد...

چه نکوتر آن که مرغی،ز قفس پریده باشد...

پر و بال ما بریدند و سر قفس گشودند...

چه رها،چه بسته مرغی ،که پرش بریده باشد...

من از آن یکی گزیدم،که به جز یکی ندیدم...

 میان جمله خوبان،که صفت گزیده باشد...

عجب از حبیبم آید،که ملول می نماید...

نکند،که از رقیبان سخنی شنیده باشد...

از کسی رسیده است، به مابدی بماند...

به کسی مباد از ما کا بدی رسیده باشد...

---

سلام... اینم یه شعر قشنگ دیگه.

امیدوارم خوشتون بیاد.. .

                                                     از آقای صادق سرمد....