زیبا تر از تو سراغ ندارم

بار پروردگارم ، زیبایم ، معبودم

خوشبختم از اینکه تو را می پرستم ومن -هر چند بد - دوستت دارم.

در دلم یادت لحضه هایم را نورانی می کند،تا با این نور تاریکی هارا بشکافم و عبورشان کنم.

خوشبختم زیرا هنوز فرصت دارم تا زحماتت ونعماتت را جبران کنم.

البته می دانم که نمی توانم ولی...

چون دوستت دارم می بخشی ام ..نه؟

معبودم،تو فراتری از تصورم،اما من باچشمان کم بینای قلبم،

تو را موجودی بسیاررۀوف شناختم.

درست است چشمان کم سوی قلبم کم می بینند،اما اشتباه نمیکنند.

از صحبت با تو لذت می برم.

اما این را نمی دانم،آیا هنگامی که به نماز می ایستم،

آیا تو هم لذت می بری؟

                                                                            البته گمان می کنم اینطور باشد.نه معبودم؟