خوب نیستم...حالم پرسیدنی نیست!

این روزها...انگار دور افتادم.

از خودم.

از خدایم.

از زندگیم.

حوصله هم،هی،نیست.

گذرا سری میزند...ومن رابی حوصله تر از قبل رها میکند.

حس های خوبم هم...انگار دیگربا ماحال نمیکنند!ونمی آیند.

نمیدانم.چه بگویم..کدامشان را تایپ کنم..و از چه بنویسم.

نمیدونم چرا من تابعی هستم از اطرافم.

یعنی:خوب باشند..خوبم.

نباشند نه!

خوب نیست...اصلن.

جالبه...

این بار همه شان خوبند...اما من خوب نیستم.

دوستان از محبتتان ممنونم.

برایم دعا کنید..

بیایم بیرون از این حال بد.

خدانگهدارتان.

-بیشتر از اون چیزی بود که فکر میکردم بنویسم-